آلومينيومي: يون، آلومينيوم را از طريق غذا وارد بدنتان ميكند و در درازمدت سبب كمخوني ميشود. فقط غذاهايي را در آن بپزيد كه به زمان پخت كمي نياز دارد، اسيدي نيست و با نمك سر و كار ندارد.
لعابي يا سفالين: معمولا رنگزده است و از همينرو، با فلزات سنگيني چون سرب همراه است كه باعث مسموميتهاي خفيف، افسردگي و كندذهني در طولانيمدت ميشود. نوع زردرنگ آن بهتر است و اگر از سراميك باشد، مضرات كمتري دارد.
مسي: نوع قلعاندودش خطر چنداني ندارد. در غير اين صورت با ورود يون مس به بدن، اندام داخلي مثل احشا و حتي كبد را از كار مياندازد. هنگام شستشو، با سيم ظرفشويي به جانشان نيفتيد و اگر خشي در آنها ميبينيد، يا مجددا قلعاندودشان كنيد يا روانه زبالهدان. غذاهاي ترش و مواد اسيدي، قلع روي آنها را از بين ميبرد.
ملامين: ملامينهاي ترك خورده و قديمي و كهنه را دوربيندازيد. لعابي كه سطح اين دسته ظروف را ميپوشاند بسيار نازك است و خيلي زود از بين ميرود. با از بين رفتن اين لعاب شما در واقع در حال پختوپز ميكروب و وارد كردن آن به بدن خودتانيد!
پلاستيك: غذاها و نوشيدنيهاي داغ همچون چاي، شيركاكائو و از اين دست را در ليوانهاي پلاستيكي و حتي نوع شفاف و بيرنگ معروف به يكبار مصرف آنها نخوريد. مواد آلي و تركيبات شيميايي را مستقيما وارد بدنتان ميكند و باعث سرطان ميشود. ظروف پلاستيكي رنگين، رنگ را نيز به خوردتان ميدهد!
تفلون: نبايد خراش يا زدگي داشته باشد و هنگام پختوپز حتما هواكش روشن يا پنجره آشپزخانه باز باشد. گاز متصاعد شده از تفلونهاي خشدار و آنها كه حرارتي زياد تحمل ميكند، علاوه بر ايجاد سرطان، بشدت براي كودكان و پرندگان مضر است.
شيشه، بلور، پيركس: انتخابي خوب براي آشپزخانه! نه يوني آزاد ميكند، نه مواد بازي و اسيدي بر آنها اثرگذار است.
استيل: غذاهاي اسيدي و حاوي نمك به لايه استيل آسيب ميرساند، اما همين لايه اگر خوب نگهداري شود، از وارد شدن يونهاي آهن به بدن جلوگيري ميكند. پس از بلور و پيركس انتخاب خوبي است.
.: Weblog Themes By Pichak :.